اَتَمَئیتَه: (فارسی باستان)/ اَتَمِتَه (عیلامی). مردی از خوزیه که برای استقلال از حکومت هخامنشی قیام کرده بود: «داریوش‌شاه گوید: این است آنچه که من در دومین و سومین سال، پس از آنکه شاه شدم، انجام دادم. سرزمینی به نام خوزیه شورشی شد. یک مرد خوزی به نام اَتَمَئیتَه را سردار خود کردند. سپس من سپاه گسیل داشتم» (بند 1 از ستون پنجم کتیبه داریوش در بیستون).