مَنوچِهر: مَنوش‌چیثْرَه (اوستایی). پادشاه پیشدادی، پسر پَشَنگ و نوه دختری ایرج. او به کین‌خواهی ایرج بر سَلم و تور غلبه کرد و به فرمان فریدون بر تخت شاهی نشست. فردوسی زمان بر تخت نشستن او را دو روز مانده از مهرماه (برابر با روز درگذشت فریدون) آورده است: «ببخشید آن خواسته با سپاه/ چو دو روز بُد مانده از مهرماه، بفرمود پس تا منوچهرشاه/ نشست از برِ تخت زر با کلاه». منوچهر در اوستا ستوده شده است: «می‌ستاییم فروهر منوچهر پیرو نظام هستی، از خاندان ایرج را» (بند 131 فروردین‌یشت).