مَزَندَر: (اوستایی). نام سرزمینی در اوستا که ممکن است با مازندران شاهنامه تطابق داشته باشد، اما مکان قطعی هر دوی آنها دانسته نیست و با توجه به اشارات موجود نمی‌تواند جایی باشد که امروزه مازندران نامیده می‌شود. در اوستا نیز همچون شاهنامه به دیوان آنجا اشاره می‌شود:
[hidepost]
«می‌ستاییم فروهر هوشنگ پیرو نظام هستی و دلیر را، برای پایداری در برابر دیوان مَزَندَری و دشمنان نظام هستی در وَرِنَه و برای پایداری در برابر آزاری که از دیوان سر می‌زند» (بند 137 فروردین‌یشت).
[/hidepost]
