گاهنبار هَمَسپَتمَدَم: هَمَسپَث‌مَئیدَیَه (اوستایی). به معنای برابری شب و روز/ برابری سرما و گرما. جشن پایان فصل زمستان. یکی از جشن‌های گاهنباری که در آخرین روز فصل زمستان برگزار می‌شده است. همچنین هنگام جشن «اوشیدَر» در سیستان به آرزوی فرا آمدن سوشیانت. در این روز مردمان دختری را بر شتری آذین شده می‌نشانند و همراه با شادی و سرود او را برای آب‌تنی به آب‌های دریاچه هامون می‌برند (← سیزده بدر). گرامیداشت درگذشتگان در سُغد و امروزه نیز در بسیاری نواحی گوناگون. جشن «علفه» در خمین، همراه با بردن علف‌های صحرایی به خانه و روشن‌کردن چراغی در همه اطاق‌ها.  شامگاه این روز که آخرین روز سال است، در بسیاری از نواحی ایران بر بام‌ها آتش می‌افروزند. به موجب متن پهلوی گزیده‌های زادسپَرَم زادروز زرتشت در این روز است. این متن تنها منبع تاریخی است که به روز تولد زرتشت اشاره دارد. ← گاهشماری گاهنباری و جشن‌های گاهنباری.