زبان خوارزمی: از زبان‌های ایرانی شرقی. زبانی که در سرزمین خوارزم در شمال ماوراء‌النهر رایج بوده و به خط خوارزمی کتابت می‌شده است. این زبان با زبان‌های سُغدی و سکایی و آسی نزدیکی دارد. زبان خوارزمی تا حدود سده هشتم هجری زنده بوده و بدان تکلم می‌شده است و سپس رو به فراموشی رفته است.

[hidepost]

تعدادی از واژگان زبان خوارزمی در کتاب آثارالباقیه از ابوریحان بیرونی بکار رفته است، اما چون بدون مصوت هستند، تلفظ درست و دقیق آنها ممکن نیست. متون بازمانده از زبان خوارزمی عمدتاً اسناد معاملاتی، رسیدها و صورت‌حساب‌هایی هستند که بر روی تخته‌های نازک چوبی، چوب‌های استوانه‌ای مدور و قطعات سفالی نوشته شده‌اند. زبان خوارزمی در سده‌های نخست میلادی به خط خوارزمی و سپس به خط فارسی نوشته می‌شده است. ← خط خوارزمی.

[/hidepost]