دَتْویَه: (فارسی باستان)/ قِه. واحد اندازه‌گیری حجم در دوره هخامنشی. هر دتویه معادل حجمی در حدود 970 سی‌سی است. ده دتویه را یک گَریوَه می‌نامیدند.