پیتَئونَه: (اوستایی). با صفت دوستدار پری. شخصیتی که نام او در یک بند زامیاد‌یشت آمده و جز این اطلاع بیشتری از او در دست نیست: «او (گرشاسپ) که گَنْدَرِوَه زرین‌پاشنه را بکشت؛ کسی که با دهان گشاده برای تباهی جهان خاکیِ نظام هستی برخاسته بود. او که نُه پسر پَثَنَیه و پسران نیویکَه و پسران داشْتَیانی را کشت. او که هیتاسپ زرین‌تاج را کشت و وَرِشَوَه از خاندان دانی و پیتَئونَه دوستدار پری را. او که اَرِزوشْمَنَه دارنده دلاوری مردانه را بکشت؛ آن دلیر، زیرک، بـیدار؛ او که سْناویذْکَه سنگین‌دست و شاخ‌دار را کشت؛ کسی که در انجمن چنین می‌گفت: من نابُرنا هستم و نه بُرنا، آنگاه که من بُرنا شوم، زمین را چرخ کنم و آسمان را گردونه سازم.» (بند 41 زامیادیشت).